Hoe de kunststofkozijnenbranche beweegt richting de circulaire bouweconomie

“Vooruitgang gaat over het dragen van verantwoordelijkheid. Niet wachten op wet- en regelgeving, niet wijzen, maar branchegenoten inspireren; kartrekker zijn,” vindt Edwin van Houten, branchemanager van de Vereniging Kunststof Gevelelementen (VKG). Inzicht verkrijgen en de verantwoordelijkheid nemen zijn grote thema’s binnen de kunststofkozijnenbranche. Als onderdeel van de bouwketen evalueert deze branche zichzelf continu, net als veel andere pijlers in de keten. De kernvragen: Hoe belastbaar zijn de producten die geleverd worden en hoe zit het met de levensduur en het aanpassingsvermogen?

Edwin: “Het draagvlak voor de circulaire bouw is groot en neemt met de dag toe. Steeds meer bedrijven in de branche zien het economische en maatschappelijke nut en de noodzaak in van verandering, verschillende leden zijn met recht kartrekker te noemen. Zo is de LCA meer en meer een vanzelfsprekendheid, een startpunt om te verbeteren.” 

Milieukostenindicator

De milieukostenindicator (MKI) geeft adviesbureaus en architecten eerlijk vergelijk bij het maken van bouwberekeningen. In de milieudatabase worden producten gewaardeerd per vierkante meter, uitgedrukt in euro’s. Hoe lager het bedrag, des te beter. Zo is de impact inzichtelijk en kan deze binnen een project eenvoudig opgeteld worden. 

“Kunststof bewijst zich als duurzame optie, vooral door de recyclingmogelijkheden”, aldus Edwin. “Na zeven keer recyclen voldoet het nog steeds aan alle kwaliteitseisen. Het is duurzaam, misschien minder in grondstofwinning, maar wel in levensduur, onderhoud en recycling. Om een product op te laten nemen in de Nationale Milieudatabase moet je alles in kaart brengen, te beginnen bij de delving van grondstoffen, eindigend bij de montage. Daarvoor werkt de branche nauw samen met de hele keten. Naast het generieke VKG-kozijn zijn ook de eerste specifieke kozijnen opgenomen in de Nationale Milieudatabase. Mooi om even bij stil te staan en dan door. De markt is nu bezig met de doorontwikkeling van bio-based kunststof, de eerste kozijnen met dit materiaal zitten zelfs al in woningen.”

Waar is je materiaal over enkele decennia?

Edwin geeft aan dat het verbinden van het nu aan de toekomst essentieel is. “Grondstoffen worden schaarser, dus we waken ervoor dat materiaal zijn waarde zoveel mogelijk behoudt. We gaan van slopen naar demonteren. Dat betekent verandering in de ontwerpfase: kozijnen moeten nu makkelijk te monteren zijn, zodat ze straks makkelijk gedemonteerd kunnen worden. Dat speelt bij nieuwbouw én bij renovatie. Prefab-ontwikkelingen zijn hierin enorm interessant en relevant. Het is echt een andere manier van denken over materiaal, vorm en functie. We willen nu al weten waar ons (recycle)materiaal over vijftig jaar is. Losmaakbaarheid is een voorwaarde, maar de branche moet ook zorg dragen dat de huidige kozijnen de extremere weersomstandigheden van nu en in de toekomst aankunnen. Vooruitkijken en blijven ontwikkelen dus.”

De kracht van het collectief

“Kartrekkers zijn belangrijk”, geeft Edwin aan en vervolgt: “maar minstens zo belangrijk is het collectief. Het waarom en het hoe moet voor iedereen duidelijk zijn. Informatie en data zijn daarin belangrijk, ook het delen hiervan, keten- en branchebreed. Uiteindelijk gaat het om kanteling, hoe meer stappen we gezamenlijk nemen, des te dichter komen we bij dat kantelpunt, zeker als de hele bouwbranche in de hele breedte blijft versnellen. Het enorme netwerk aan verschillende partijen is heel waardevol in deze vooruitgang. 

Vanuit de markt is er steeds meer behoefte aan duurzaamheidsverandering. De overheid levert een bijdrage vanuit het Nationaal Groeifonds. Dit is voor verder onderzoek en om de gevelbranche te helpen met de transitie naar een circulaire geveleconomie in 2030. Dit is belangrijk, want om ook in de toekomst economische groei te waarborgen is duurzaam ondernemen een voorwaarde.