U-turn door Uw-waarde

Hoe vlot de bouw en de oplevering ook zijn verlopen, eenmaal in de luie stoel gezeten en nagenietend van het eerste feestje in de nieuwe woning, wil de opdrachtgever nog wel eens gaan twijfelen of hij echt alles heeft gekregen waar hij meent recht op te hebben. Zo kon het alsnog tot een geschil komen over het verschil tussen verwachtingen en wat er daadwerkelijk tussen partijen overeengekomen is.

Opdrachtgever heeft, naar zijn mening, ook zelf veel energie gestoken in zijn door de aannemer gerealiseerde nieuwe woning die een maximale energiebesparing moet opleveren. Na de oplevering is discussie ontstaan onder meer over het ontbreken van zonwering en over het aantal plussen die overeengekomen zouden zijn voor de door de aannemer toegepaste hogerendementsbeglazing. Een deskundigenrapport dat de opdrachtgever heeft laten opstellen, heeft niet geleid tot begrip voor elkaars standpunten.

Gelukkig was er genoeg energie bij arbiter die zich niet alleen verdiepte in de standpunten van partijen en de conclusies in de deskundigenrapportage maar ook zelf de woning is gaan bezichtigen.

Vaststaat dat HR++ beglazing is toegepast zoals in het bestek en in de technische omschrijving is opgenomen. Maar ook de omgevingsvergunning behoort tot de contractstukken. Onderdeel van de omgevingsvergunning is het Bouwbesluitrapport. In dat rapport staat vermeld dat weliswaar een U-waarde van 0,7 is aangegeven in de technische omschrijving maar dat om die waarde te behalen vermoedelijk triple glas (HR +++ glas) zal moeten worden toegepast. De deskundige van het bouwkundige adviesbureau heeft de Uw-waarde van de gecombineerde waarde van (houten meranti) kozijn en glas in de woning berekend op 1,0. Volgens die deskundige had, om een U-waarde van het glas van 0,7 te behalen (en daarmee de vereiste EPC), de beglazing in HR+++ uitgevoerd moeten worden. Dat is wat de aannemer, volgens de opdrachtgever, had moeten doen. De aannemer is het daar niet mee eens. Hij meent dat triple glas een hogere isolatiewaarde toevoegt dan is vereist. Een alternatief is, naar zijn mening, het beplakken van het dubbel glas met folie.

Arbiter kan zich vinden in de stelling van opdrachtgever en in de conclusies van de deskundigenrapportage. Het verwijzen naar uitsluitend de technische omschrijving als contractstuk is onvoldoende. Zoals de aannemer ter zitting aangaf, was hij niet bekend met de omgevingsvergunning. Aangezien ook de omgevingsvergunning onderdeel van de overeenkomst is, wordt deze bekend geacht bij de aannemer. Het door aannemer voorgestelde alternatief van het met folie beplakken van het dubbel glas acht arbiter een gepasseerd station. De door de opdrachtgever gevorderde kosten voor herstel worden dan ook door arbiter toegewezen.

Opdrachtgever stelt verder dat, alhoewel partijen geen zonwering zijn overeengekomen, de zonwering op kosten van de aannemer moet worden aangebracht omdat in de EPC-berekening wordt gerekend met zonwering. In die stelling kan arbiter zich niet vinden. Omdat voor de EPC is gerekend met zonwering wil dat niet zeggen dat deze als een door de aannemer te leveren prestatie is overeengekomen. Nergens in de contractstukken wordt zonwering genoemd zoals ook door de deskundige is geconstateerd. Arbiter merkt nog op dat zonwering meestal als roerende zaak na de oplevering door en voor rekening van de bewoner zelf wordt aangebracht zoals door de opdrachtgever is gedaan. Deze vordering wordt afgewezen. 

Alle inspanningen ten spijt lopen zaken wel eens anders dan verwacht. Soms blijkt een technische en juridische U-turn nodig naar de juiste weg. 

Zonder omwegen naar een geveladvies met hoog rendement? De bedrijven met het VMRG Keurmerk leveren gegarandeerde kwaliteit in gevels!